Zeg dokter….. luister eens naar mij !

Via berichten op diverse discussie-platforms voor doven en slechthorenden (Twitter, FaceBook) hoor ik regelmatig verhalen over de slechte bereikbaarheid van (medisch) hulpverleners.Ook als bestuurslid van de Stichting Plotsdoven zie ik hier regelmatig klachten over binnenkomen.

In de meeste gevallen is er alleen telefonisch de mogelijkheid om bij een assistente van een (huis)arts of medisch specialist contact te leggen. Ook op de websites van de betreffende hulpverleners worden er nauwelijks andere contactmogelijkheden geboden buiten de telefoon. Je kunt in zo’n geval twee dingen doen:

•    Je geeft toe en laat iemand anders voor je bellen. 
•    Je neemt het heft in eigen hand en zoekt een andere oplossing

Punt 1 zal voor veel doven en slechthorenden de makkelijkste optie zijn. Je vraagt je huisgenoot, de buurvrouw of een familielid om dan maar de betreffende hulpverlener te bellen voor een afspraak. Dat punt gaat voor mij niet op. 

Ook al heb ik nu een CI, waar ik veel meer mee kan horen als voor die tijd;  ik ben nog steeds slechthorend/doof. Telefoneren is na twee jaar CI voor mij nog steeds niet weggelegd. Ik vertik het echter om afhankelijk te zijn van een derde die dan ook nog echt als tolk moet optreden voor als de assistente nog wat aanvullende vragen heeft over hetgeen waarvoor je een afspraak wil maken. Net alsof de buurvrouw zit te wachten om alle ins en outs van mijn medische situatie heen en weer te vertalen door de telefoon. Het zal maar gaan over je prostaat of iets anders ongemakkelijks.

Ik stap in zo’n situatie dus op de fiets naar de hulpverlener om daar dan maar bij de assistente of het afsprakenbureau in levende lijve een afspraak te plannen. Tegelijkertijd spreek ik mijn ongenoegen uit over die slechte bereikbaarheid voor mensen met gehoorproblemen. Als reactie kreeg ik een keer de opmerking dat dat veel te lastig is en dat ik dan altijd wel iemand anders kan  laten bellen. Dat ik graag zelf de regie wil hebben over mijn leven en dat ik alleen voor het maken van die afspraak daarom er naartoe was gekomen; dat kwartje viel maar niet bij haar. 

Juist in dit digitale tijdperk mag je toch van medische hulpverleners verwachten dat ze met de tijd meegaan. En dat ze hun cliënten, en dan met name de dove en slechthorenden, de mogelijkheid bieden om via email contact op te nemen. 

Ook deze week las ik in een FaceBook-groep voor doven en slechthorenden weer een schrijnend verhaal. Iemand die doof is (met ook een CI) had aangegeven dat ze niet kon bellen. Vervolgens kreeg ze een brief in de bus waarin stond dat ze daarover telefonisch contact kon opnemen.

De vele reacties op dit bericht deden mij besluiten om er op deze plaats maar eens een blog aan te wijden. Het gaat niet om een paar duizend mensen voor wie deze communicatieproblemen gelden. Sta er eens bij stil dat er op dit moment – schrik niet- anderhalf miljoen mensen in ons land zijn die in meer of mindere mate gehoorproblemen hebben. 1.500.000 mensen voor wie telefonisch contact eigenlijk geen optie is. Hoeveel van deze mensen zullen met medische problemen blijven doorlopen omdat ze “de boel de boel laten” ? Omdat ze geen huisgenoot of familielid hebben die voor ze kan bellen.

Ik roep dan ook alle overkoepelende organen en brancheverenigingen van medici eens op om gezamenlijk actie te ondernemen om de bereikbaarheid voor deze grote groep Nederlanders te verbeteren. Op velerlei gebied zijn er al standaarden voor diverse situaties. Dan zou het toch ook mogelijk moeten zijn dat er een landelijke standaard komt voor wat betreft het contacteren van een hulpverlener als je doof of slechthorend bent?

Ben je doof of slechthorend breng dit blog dan onder aandacht bij jouw eigen hulpverleners. Ben je zelf hulpverlener deel dit blog dan in je eigen netwerk zodat deze oproep uiteindelijk ook echt bij de overkoepelende organen van huisartsen, tandartsen, logopedisten, medisch specialisten, KNO-artsen, ziekenhuizen, Audiologische Centra en CI-centra terecht komt. 

Gaarne ben ik ook bereid om hier als ervaringsdeskundige over mee te praten of discussiëren.